Urlop i zasiłek macierzyński

Urlop i zasiłek macierzyński

Na wstępie należy rozróżnić pojęcia urlopu macierzyńskiego (Maternity Leave) oraz zasiłku macierzyńskiego, który na Wyspach Brytyjskich występuje w dwóch formach – jako Maternity Pay (płacony przez pracodawcę) oraz Maternity Allowance (wypłacany w sytuacji, gdy mimo niespełniania warunków dla otrzymywania Maternity Pay kobieta wciąż posiada prawo do otrzymywania zasiłku).

Urlop macierzyński trwa 52 tygodnie. Może zostać skrócony na życzenie matki, jednak nie może trwać krócej niż 2 tygodnie ( w niektórych zawodach 4 tygodnie). Urlop macierzyński można rozpocząć najszybciej na 11 tygodni przed planowaną datą porodu dziecka (a dokładniej mówiąc tygodniem, w jakim ma się ono urodzić). Jeśli kobieta ma problemy zdrowotne w ostatnim miesiącu ciąży i z tego powodu nie może wykonywać pracy, jej urlop macierzyński rozpoczyna się automatycznie. Podobnie jeśli dziecko urodzi się przed planowanym terminem. Na uprawnienie do urlopu macierzyńskiego nie wpływają czynniki takie jak ilość godzin pracy, długość okresu zatrudnienia czy stawka godzinowa. Zmianę daty planowanego powrotu z urlopu macierzyńskiego należy przynajmniej 8 tygodni wcześniej ustalić z pracodawcą.

Zasiłek macierzyński (Maternity Pay) jest wypłacany przez 39 tygodni przez pracodawcę (zwykle od momentu rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego). Przez pierwsze 6 tygodni kobiecie wypłacane jest 90% jej średniego wynagrodzenia brutto, a następnie przez 33 tygodnie otrzymuje £140.98 lub 90% wynagrodzenia, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa. Aby kwalifikować się do Maternity Pay należy pracować dla danego pracodawcy przynajmniej 26 tygodni przed tygodniem zwanym „tygodniem kwalifikującym”. Jest to 15 tydzień przed planowanym porodem. Wobec powyższego, należy więc być zatrudnionym przez danego pracodawcę 41 tygodni przed planowaną datą porodu dziecka. Oprócz tego należy zarabiać przynajmniej £113/tygodniowo, najpóźniej 15 tygodni przed porodem poinformować pracodawcę o urlopie macierzyńskim oraz przedstawić mu właściwy dowód ciąży. Gdy kobieta nie ma prawa do zasiłku wypłacanego przez pracodawcę, musi on przedstawić jej formularz SMP1.

Jeśli kobieta nie kwalifikuje się do Maternity Pay, może wciąż ubiegać się o Maternity Allowance. Zasiłek ten wypłacany może być od 11 tygodnia przed planowanym porodem, przy czym aplikować o niego można już od 26 tygodnia ciąży. Kobieta otrzymuje zwykle przez okres 39 tygodni albo £140.98 albo 90% wynagrodzenia, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa. Zasiłek wypłacany jest co 2 lub 4 tygodnie. Nie wpływa na benefity Tax Credits, ale może wpływać na inne świadczenia otrzymywane od państwa / jednostek samorządowych. Maternity Allowance jest przyznawany kobietom zatrudnionym (które nie mogą otrzymywać Maternity Pay), samozatrudnionym (opłacającym składki NICs 2) oraz kobietom, które właśnie zaprzestały pracy. W ciągu 66 tygodni przed planowanym porodem dziecka kobieta powinna być zatrudniona lub samozatrudniona przez przynajmniej 26 tygodni i zarabiać przynajmniej £30.00/tygodniowo w przynajmniej 13 tygodniach (nie muszą one występować po sobie). Nie jest istotne czy pracodawcy się zmieniali i jak długie były okresy bez zatrudnienia.  Kobiety samozatrudnione, by otrzymywać Maternity Allowance, muszą opłacić składki ubezpieczeniowe NICs 2 za okres przynajmniej 13 z 66 tygodni przez planowaną datą porodu. Urząd sprawdzi czy wysokość składek była odpowiednia. Jeśli była niewystarczająca, kobieta będzie otrzymywała zredukowaną kwotę zasiłku, czyli £27.00/tygodniowo przez 39 tygodni. Niekiedy można dokonać wcześniejszej opłaty za ubezpieczenie by otrzymywać pełny zasiłek, o tym jednak listownie informuje HMRC. W szczególnych przypadkach kobieta może otrzymywać Matrnity Allowance w wysokości £27.00/tygodniowo przez 14 tygodni. Dzieję się tak, gdy przez przynajmniej 26 tygodni w ciągu 66 tygodni przed planowaną datą porodu jest mężatką, nie pracuje, nie jest osobą samozatrudnioną, bierze udział w czynnościach biznesowych samozatrudnionego męża, nie otrzymuje za to wynagrodzenia, jej mąż jest zarejestrowany jako self-employed i opłaca składki NICs 2 oraz jeśli kobieta ta nie kwalifikuje się do otrzymywania Maternity Pay oraz wyższej składki Maternity Allowance.

Także w sytuacji wczesnego porodu lub śmierci dziecka kobieta zachowuje powyższe prawa. O zasiłek macierzyński (w obydwu formach) można aplikować poprzez wypełnienie formularza MA1 oraz dołączenie wskazanych w nim dokumentów (payslipy, certyfikat MATB1 od lekarza oraz formularz SMP1 od pracodawcy).

Autor: www.Finanspol.co.uk